Tytuł odcinka: “THE BALLOONMAN”
Data premiery: 6 października 2014 (USA) | 22 października 2014 (Polska)
Reżyseria: Dermott Downs
Scenariusz: John Stephens
Oglądalność: 6,36 mln (w przedziale wiekowym 18-49 – współczynnik 2.5)
Twoja ocena:
[yasr_visitor_votes size=”medium”]

Po tym jak Ronald Danzer, który oszukał miliony inwersorów został zwolniony za kaucję, ktoś postanawia wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę. Tajemniczy mężczyzna przyczepia oszusta do balonu metrologiczne skazując go na pewną śmierć.

Sprawa trafia w ręce detektywów Bullocka i Gordona, który po rozmowie z Seliną Kylę zyskał pewność, że ta rzeczywiście była świadkiem zabójstwa Wayne’ów, ale niestety nie docenił młodej bohaterki i nim zdążył ją zapytać jak wyglądał napastnik, ta mu się wymknęła. Na tym nie kończą się problemy Jima, gdyż do Allena i Montoyi doszły informacje, że ten zabił ich kapusia, Cobblepota.

Tymczasem Oswald Cobblepot nie mógł długo wytrzymać poza Gotham City. W mieście okazji, szybko zdobywa pracę w restauracji mafijnego bossa Sala Maroniego i podając się za Włocha, kochającego swoją matkę, szybko zdobywa jego przychylność.

Jim: No body? We calling this a murder?
Harvey: Call it a public service. Danzer was a bum. He got what he deserved. I’m gonna go get a Danish. That’s what I deserve.

Cranston: Yeah, Bullock tells me you’re a real Boy Scout. Don’t think we should be roughing up the skuls?
Jim: Well, they do have their rights.
Cranston: I’m gonna have to remember that. Maybe I’ll get that tattooed on my ass.

Wśród funkcjonariuszy policji nie brakuje czarnych owiec takich jak porucznik Bill Cranston. To właśnie on zostaje drugą ofiarą Balloonmana. Wtedy również policja postanawia bardziej zaangażować się w złapanie sprawcy. Dzięki zgłoszeniu od właściciela fabryki produkującej balony meteorologiczne detektywi wpadają na ślad Carla Smickersa. Wykorzystując swoje kontakty Bullockowi udaje się namierzyć podejrzanego, ale szybko okazuje się, że mimo że to on ukradł balony, to nie jest Balloonmanem.

W międzyczasie Fish Mooney postanawia odegrać się na Falcone za to, że ten wcześniej pobił jej ulubieńca Lazlo, który po tym incydencie stał się nie do zniesienia. Zleca więc jednemu ze swoich ludzi napad na Natalię, kochankę Carmine’a.

Kolejną ofiarą Balloonmana pada kardynał Quinn, ale wraz z powrotem na ziemię ciała Cranstona policja zdobywa cenny trop w postaci kartki z podpisem Gordona. Jim domyśla się, że za wszystkim stoi pracownik socjalny Davis Lamond oraz, że ten wykorzystuje do swoich operacji stary budynek ośrodka opieki społecznej. Na miejscu Harvey daje się zaskoczyć Balloonmanowi, ale ostatecznie to mu udaje się podpiąć Lamonda do ostatniego balonu meteorologicznego. Gordon nie ma zamiaru dopuścić do śmierci mordercy i próbuje go zatrzymać na ziemi, a kiedy to nie wystarcza każe Harveyowi przestrzelić balon.

Wszechobecna korupcja w Gotham skłoniła Lamonda do podjęcia radykalnych środków i uważa on, że wkrótce pojawią się kolejni samozwańczy obrońcy miasta, bo Gotham ich potrzebuje.

Po powrocie do domu do czekającej na niego Barbary Jimowi niespodziewaną wizytę składa Oswald Cobblepot.

Trzeci odcinek “Gotham” to zmiana na stanowisko scenarzysty i wyraźnie czuć, to w opowiadanej historii. W Gotham City zaczyna działać samozwańczy strażnik. Jednak swoimi metodami nie różni się od zwykłych przestępców. Motyw by zabijać przy użyciu balonów meteorologicznych jest zbyt komiksowy, takie coś przeszłoby, gdybyśmy mieli tu do czynienia z np. Jokerem. Całości też nie ratuje słabe CGI w scenach z balonem. Na szczęście na tym największe wady się kończą.

Tak jak wcześniej doskonale sprawdza się postać Seliny Kyle. Tym razem mała bohaterka pogrywa sobie z Gordonem. Jak na razie jest to chyba najbardziej sprytna postać, ze wszystkich bohaterów serialu. Oswald Cobblepot tak jak przyzwyczaił nas do tego nie przebiera w środkach by wdrapać się na sam szczyt, a zaczyna od samego dołu i jeszcze nie raz pewnie nas zaskoczy, tak jak to robi na końcu odcinka.

Prowadząc śledztwo w sprawia Balloonmana detektywi Gordon i Bullock wreszcie dostają okazję by się wykazać. Cyniczny Harvey dostosowujący się do sytuacji w zależności od potrzeb zna Gotham od podszewki i wie gdzie zdobyć cenne informacje. Może momentami jest to pokazane w zbyt teledyskowym stylu, ale przynajmniej już wiemy, że źródłem informacji nie jest tylko Fish Mooney.

Najważniejsi szefowie przestępczego światka Gotham, czyli Falcone, Maroni i Mooney cały czas nie pokazują nam pełni swoich wpływów. Nawet ich wewnętrzne porachunki ograniczają się tylko do wydania kilku rozkazów. Brakuje mi tu ich ważniejszego udziału, który mógłby sprowokować policję do działań przeciwko nim. Oczywiście przeciwko mafii walczy MCU, z Montoyą i Allenem, ale oglądając ich cały czas mam wrażenie, że pracują dla wydziału wewnętrznego i tak naprawdę nie robią nic by walczyć z przestępczością. Niestety mimo trzeciego odcinka ta para cały prezentuje mizerny poziom i nawet wspólna przyszłości Barbary i Montoyi nie jest wstanie pomóc temu wątkowi.

Jak do tej pory “The Ballonman” to najlepszy odcinek “Gotham”. Wszystko jest tu w miarę wyważone. Mamy ciekawe wątki oraz poruszony problem czy miastu potrzebny jest obrońca. Mimo braku szaleńców miastu potrzeba bohaterów, a młody Bruce Wayne już zdaje sobie sprawę jakim kodeksem powinien się kierować samozwańczy strażnik.

Ocena: 4 nietoperki

CIEKAWOSTKI I UWAGI:

• W odcinku, chociaż wymieniony w obsadzie, nie pojawia się Corey Michael Smith.
• Podczas pierwszego zabójstwa Balloonman nałożoną ma plastikową maskę świni i tym samym przypomina Professora Pyga. Natomiast, kiedy atakuje porucznika Cranstona, to wtedy przypomina Cienia, nosi kapelusz a twarz zakrytą ma szalem. Co ciekawe Shadow często posługuje się nazwiskiem Lamont Cranston. Przypadkiem nie jest więc, że Lamond w przebraniu Cienia zabija Cranstona.
• Relacje Montoyi z Barbarą przypominają komiksowe relacje policjantki z Kathy “Batwoman” Kane.
• Jak się okazuje, Renee Montoya jest homoseksualna oraz przechodziła przez problemy związane z alkoholem, tak samo jak jej komiksowy odpowiednik.
• Wypowiedź starszej kobiety w telewizji: “My landlord next…”, to bezpośredni cytat z “The Dark Knight Returns”.

Tytuł odcinka: “SELINA KYLE”
Data premiery: 29 września 2014 (USA) | 15 października 2014 (Polska)
Reżyseria: Danny Cannon
Scenariusz: Bruno Heller
Oglądalność: 7,45 mln (w przedziale wiekowym 18-49 – współczynnik 2.8)
Twoja ocena:
[yasr_visitor_votes size=”medium”]

W Gotham City dochodzi do serii uprowadzeń bezdomnych, przez jakby się wydawało miłą parę, Douga i Patti, którzy chcą tylko im pomóc. Podczas jednej akcji nie wszystko układa się zgodnie z planem. Bezdomny weteran wojenny zostaje zabity, a jednemu z dzieciaków udaje się uciec. Świadkiem wydarzeń jest zaś Selina Kyle znana jako Cat.

Sprawą zabójstwa zajmują się detektywi Gordon i Bullock, którzy szybko po zeznaniach chłopaka, ustalają, że cała sprawa łączy się z uprowadzeniami dzieciaków. W tym wypadku celem nie są tylko ładne dziewczynki, co komplikuje śledztwo. Badania przeprowadzone przez Edwarda naprowadzają detektywów na ślad pewnej substancji, ATP, która była stosowana w Azylu Arkham, nim go zamknięto 15 lat temu. Teraz przyszłość zakładu nie jest jasna, gdyż wcześniej Fundacja Wayne’ów planowała ponownie go otworzyć.

Allen i Montoya zaniepokojeni zniknięciem Oswalda odwiedzają jego matkę Gertrud Kapelput, ta jednak nie wie gdzie jest jej syn.

Fish Mooney musi sobie poradzić z konsekwencjami swoich ostatnich decyzji. Oswald zdążył wiele powiedzieć Falone’emu i teraz ten zamierza baczniej przyglądać się swoim przyjaciołom, w tym Fish, która będzie musiała wykazać się cierpliwością, by móc zająć miejsce starego mafiozo.

Cały czas sprawą porwanych bezdomnych dzieci nikt się nie interesuje. Wszystko się zmienia gdy Barbara po wysłuchaniu Jima zawiadamia anonimowo o wszystkim prasę. Burmistrz od razu domaga się działań. Gordon i Bullock podczas przeszukiwania jednej z firm handlującej ATP, ratują kilkoro dzieci. Po tym sukcesie Aubrey James postanawia wprowadzić w życie kolejny plan. Chociaż porywacze są cały czas na wolności, to policja zbiera wszystkie bezdomne dzieciaki z ulic miasta. Te ładne i zdrowe trafić mają do rodzin zastępczych, a pozostałe do ośrodka resocjalizacyjnego.

Jim: Trust you? On women?
Harvey: Damn right. All varieties. From hausfraus to movie stars. I love 'em all. Now, you? Let me guess. High school sweetheart. Then a bunch of hos overseas only made you sad. And then there’s Barbara.
Jim: Pretty much.
Harvey: You, my friend, are a monkey riding a racehorse.

Gertrud Kapelput: Who are you again?
Crispus: Uh, detectives with Major Crimes Unit, ma’am.
Gertrud Kapelput: Oh, GCPD.
Crispus: Like that.
Renee: But honest.

Jeden z autobusów z dzieciakami zostaje porwany przez porywaczy. Chociaż Selina od razu rozpoznaje napastników to nie ma okazji uciec.

Korzystając ze swoich specyficznych metod przesłuchania Bullock zmusza zatrzymanego do przypomnienia sobie wszystkiego co wie na temat porywaczy. Dzięki temu policja dowiaduje się o charakterystycznym logo z furgonetki porywaczy, co doprowadza ich do Trident International Shipping.

W porcie Doug i Patti zamykają dzieciaki do kontenerów i szykują je do wysyłki swojemu zleceniodawcy Dollmakerowi. Cat udaje się jednak niepostrzeżenie wymknąć z autobusu, a kiedy trzeba potrafi też wydłubać przeciwnikowi oczy. Jednak z opresji ratuje ją dopiero interwencja Jima Gordona.

Po upuszczeniu Gotham City, Oswald próbuje odnaleźć się w nowej sytuacji. Niestety nawet kiedy udaje mu się dokonać porwania, to i tak nie oznacza to, że matka uprowadzonego chłopaka weźmie jego żądania za poważne i zapłaci okup.

Oprócz policyjnej roboty Jim na prośbę Alfreda odwiedza Bruce’a Wayne’a, który coraz częściej próbuje wystawiać się na różnego rodzaju próby by pokonać strach. Po ostatnich wydarzeniach młody panicz chce też w jakiś sposób pomóc mieszkającym na ulicach Gotham dzieciakom. Detektyw zyskuje jednak cenny ślad w sprawie morderstwa rodziców Wayne’a, kiedy Selina wyznaje mu, że dokładnie widziała sprawcę tej zbrodni.

Po odcinku zatytułowanym “Selina Kyle” można oczekiwać, że dowiemy się czegoś więcej na temat przyszłej Catwoman. Otrzymujemy trochę informacji, o tym że najlepiej atakować oczy, oraz, że prawdopodobnie gdzieś tam żyje jej matka. Nic poza tym. Cat tak jak w pierwszym odcinku znowu jest świadkiem przestępstwa. Tym razem porwania dzieciaków. Mam nadzieje, że nie stanie się to pewnym schematem. Trzeba jednak przyznać, że młoda bohaterka potrafi sobie radzić nie tylko na ulicach Gotham, w razie potrzeby potrafi podporządkować sobie policjantów. Z Cat po prostu nie warto zadzierać. Rozczarowuje wizja dwójki porywaczy. Ich postacie są zbyt groteskowe i nie do końca pasują do mrocznego Gotham. Szkoda, że nie otrzymaliśmy informacji na temat Dollmakera oraz o celu dla którego porywane są różne dzieci. Nie wiadomo, czy wspomnienie o złoczyńcy, którego jedną z wersji mogliśmy ostatnio oglądać w serial “Arrow”, jest zapowiedzią jego większej roli w przyszłości, czy też tylko smaczkiem dla fanów Batmana.

Najciekawsza postać, czyli Oswald Cobblepot tym razem jest na drugim planie i poza Gotham. Jednak nawet w tych krótkich momentach kiedy się pojawia od razu przykuwa uwagę widzów. Łatwo co prawda go wyprowadzić z równowagi, ale niewątpliwie potrafi o siebie zadbać, chociaż nie wszystko idzie zgodnie z jego planem. Poznajemy również matkę Oswalda, Gertrude, która jest nie mniej interesującą postacią niż jej syn.

O ile po pierwszym odcinku do końca nie było pewności w jaką stronę zmierza serial, to drugi już bardziej zaznacza styl produkcji. I niestety nie do końca on mnie do siebie przekonuje. Policyjnego śledztwa jest jak na lekarstwo. I mam nieodparte wrażenie, że schematyczność, w znacznej mierze towarzyszyć będzie serialowi. Ktoś zginie, i oczywiście będzie to miało miejsce na terenie Mooney, od której detektywi dostaną cenny trop, który ostatecznie doprowadzi ich do zamknięcia sprawy. Tak to wygląda po dwóch odcinkach. Być może pojawienie się postaci Sala Maroniego coś namiesza w przestępczym światku Gotham. Na razie jednak na każdym kroku zbyt łopatologicznie wspomina się jaka to panuje korupcja, a wielcy gangsterzy w gruncie rzeczy nie prowadzą żadnych przestępczych operacji, a przynajmniej nic takiego nie widzimy.

Serial cały czas ma wiele zgrzytów, ale nie brakuje też pozytywnych momentów zwłaszcza w przypadku wątków rozgrywających się w tle głównej historii. Postacie jak wspomniany wcześniej Oswald i Selina mają potencjał. W ciekawą stronę rozwija się również wątek Bruce’a i jego przyjaźni z Jimem, który ma znacznie lepszy kontakt z chłopcem niż Alfred.

Ocena: 3,5 nietoperka

WARTO WIEDZIEĆ:

• Selina Kyle nosi ze sobą wisiorek ze zdjęciem matki.
• Po raz pierwszy wspomina się o Salu Maronim oraz zakładzie Arkham.
• Thomas Wayne zostawił wyraźne instrukcje Alfredowi jak ma zostać wychowany Bruce. Jedna z zasad brzmi – “żadnych psychiatrów”.

CIEKAWOSTKI I UWAGI:

• W ujęciu pokazującym panoramę Gotham przed sceną, w której Jim Gordon sprawdza miejsce zbrodni weterana, widać, że samochody na ulicy poruszają w kierunku odwrotnym niż powinny.
• Selina prosi, aby zwracano się do niej per Cat. Tak też nazywano ją, gdy pierwszy raz pojawiła się w komiksie „Batman #1”. Dopiero później zyskała swój słynny pseudonim Catwoman.
• Po raz pierwszy wspomniany jest zakład Arkham, który jest nieczynny od 15 lat. Za ponowne otwarcie miała odpowiadać fundacja Wayne’ów.
• Falcone wspomina o swojej rodzinie oraz Wayne’ach jako podporze dla Gotham. W komiksach, oba rody spotkały się, gdy Thomas Wayne uratował życie młodemu Carmine’owi, którego postrzelił Luigi, ojciec Sala Maroniego. Świadkiem operacji w posiadłości był też młody Bruce.
• Barbara wykonuje telefon do Gotham Gazette. Gazeta wielokrotnie pojawiała się w komiksach wraz z ich pracownikami, jak np. Vicki Vale. Wśród osób, które pracowały nad tytułem był też Perry White, redaktor naczelny The Daily Planet.
• Podczas sceny pokazującej miasto Gotham, jeden z budynków posiada logotyp w postaci zielonego „Q”. Jest to znak charakterystyczny dla Queen Industries, firmy rodzinnej Olivera Queena znanego też jako Green Arrow. Producent serialu, Danny Cannon, w jednym z wywiadów zdradził, że nie było to planowane nawiązanie, a kiedy się spostrzegli, że neon może kojarzyć się z firmą Queena było już za późno na zmiany.
• W odcinku wspomniany jest po raz pierwszy Dollmaker. W komiksach zadebiutował jako przeciwnik Batmana w 2011 roku w „Detective Comics #1” z New 52, gdzie wycinał skórę swoim ofiarom. Przestępca pojawił się też wcześniej w serialu „Arrow”.

Tytuł odcinka: “PILOT”
Data premiery: 22 września 2014 (USA) | 8 października 2014 (Polska)
Reżyseria: Danny Cannon
Scenariusz: Bruno Heller
Oglądalność: 8,21 mln (w przedziale wiekowym 18-49 – współczynnik 3.2)
Twoja ocena:
[yasr_visitor_votes size=”medium”]

W jednej z uliczek Gotham City dochodzi do tragedii. Podczas napadu giną Thomas i Martha Wayne’owie, a świadkiem tej zbrodni jest ich syn Bruce. Na schodach pożarowych jest jeszcze jeden świadek, amatorka mleka i portfeli – Selina Kyle. Sprawa trafia w ręce znającego Gotham od podszewki detektywa Harveya Bullocka oraz młodego Jima Gordona, który stara się odnaleźć w rzeczywistości miasta. Młody policjant składa obietnicę osieroconemu chłopcu, że złapie mordercę jego rodziców, chociaż wie, że będzie ją bardzo ciężko dotrzymać.

Harvey: What else you got?
Edward: What’s nowhere, but everywhere, except for where something is?
Jim: Nothing.
Harvey: You need professional help, Nygma. Seriously.

Barbara: Look at you in your excellent suit. You know, I’m so happy you don’t have to wear that silly uniform anymore.
Jim: You told me it looked good.
Barbara: I lied.

Znający Fish Mooney, która rządzi okolicą, w której zginęli Wayne’owie, Harvey zdobywa informacje na temat podejrzanego Mario Peppera. Podczas próby zatrzymania zbir się wymyka i ostatecznie Bullock zmuszony jest, ratując życie Jimowi, do zastrzelenia przestępcy, w którego domu znaleziono perły oraz broń odpowiadającą narzędziu zbrodni.

Pracujący dla Jednostki ds. Przestępczości detektywi Montoya i Allen mają dowody, że Peppera wrobiła mafia i policja, by szybko zamknąć sprawę morderstwa wpływowych mieszkańców Gotham. Pracownik Fish Mooney, Oswald Cobblepot postanowił skorzystać z okazji i doniósł na swoją szefową, że ta jeszcze przed akcją policji miała znalezione perły.

Informacje o tym, że zabity mógł być niewinny docierają także do Jima poprzez jego narzeczoną Barbarę, która zna Montoyę. Detektyw szybko ustala, że w domu ofiary, gdzie są tylko żona i córka Ivy, nie ma lśniących butów, które zapamiętał Bruce. Na własną rękę postanawia porozmawiać z Fish Mooney co kończy się dla niego wizytą w rzeźni, gdzie ma zostać zabity. Z opresji ratuje go interwencja Harveya, ale tylko do czasu, gdyż Mooney nie ma zamiaru tolerować zagrażającej jej dwójki gliniarzy. Pomoc bohaterom przychodzi z niespodziewanej strony, szefa mafii Carmine’a Falcone, który znał kiedyś ojca Jima.

Carmine Falcone: Who knows who killed the Waynes? Some lowlife. We needed a culprit before the funeral. Pepper was sacrificed so that the people of Gotham would see swift justice done, so they can feel safe and secure.
Detective James Gordon: And that matters so much to you.
Carmine Falcone: Of course. I’m a businessman. You can’t have organized crime without law and order.

Jim: Why were you up on the roof?
Bruce: I’m learning to conquer fear.
Jim: Fear doesn’t need conquering. Fear tells you where the edge is. Fear is a good thing.

Żeby przetrwać w Gotham City Gordon musi działać tak jak jego koledzy w policji. Sprawa Wayne’ów ma pozostać zamknięta, a jedyny świadek, Cobblepot ma zostać usunięty. Wiedząc, że jeśli tego nie zrobi to nie tylko jego życie będzie na szali, ale także ukochanej Barbary, Jim finguje śmierć Oswalda, ostrzegając go by ten nigdy nie wracał do Gotham.

Następnego ranka Jim Gordon odwiedza w Wayne Manor próbującego zwalczyć swój strach Bruce’a, któremu wyjawia, że morderca jego rodziców cały czas jest na wolności. Młody panicz nie jest z tego powodu wcale zmartwiony.

Czas oczekiwania na premierę pierwszego odcinka serii „Gotham” minął szybciej, niż się tego spodziewałem. Produkcja była silnie promowana przez twórców oraz stację, dlatego tym bardziej ciężko było zapomnieć o tym, że to już niedługo. Osobiście nie robiłem sobie wielu oczekiwań – jak z każdym tworem związanym z Mrocznym Rycerzem, chciałem mieć jak najbardziej otwarty umysł na propozycję Bruno Hellera i jego ekipy.

Mogę śmiało powiedzieć, że odcinek pilotażowy odebrałem bardzo pozytywnie. Większość moich obaw się nie sprawdziła, a już na pewno nie na tyle mocno, aby mi to przeszkadzało. Przede wszystkim należy pochwalić twórców za bardzo dobrze pokazane tytułowe Gotham. Słynne miasto zostało przeniesione z kart komiksów na ekrany telewizorów pod każdym, ważniejszym względem – odpowiednia architektura, klimat, wnętrza, mieszkańcy – wszystko to powoduje, że widz (szczególnie obeznany z pierwowzorem) nie poczuje się oszukany. Co najważniejsze – nawet w dzień Gotham wygląda na niezbyt przyjazne miejsce.

„Gotham” jest kolejną historią opartą na znanych nam motywach, które przez lata niejednokrotnie przechodziły ewolucję. Twórcy zaproponowali kilka zmian, które zdecydowanie posiadają potencjał na stworzenie ciekawych wątków. Większość z nich będzie się oczywiście wiązać z morderstwem Wayne’ów, które jak w większości wizji komiksowych, staje się ciężką do rozgryzienia zagadką. Dla mnie jednak najbardziej interesująco zapowiadającym się motywem jest odkrywanie tego, jak bardzo skorumpowane jest Gotham i jakie niebezpieczeństwa będą się z tym wiązać dla bohaterów. Już w pierwszym odcinku dowiadujemy się o wielu zaskakujących powiązaniach, które przysporzą Gordonowi niejeden problem.

Jedyna rzecz, która mnie martwiła przed seansem to zbyt duże nagromadzenie postaci pobocznych pokroju Seliny Kyle czy Edwarda Nygmy. Obawiałem się wielu nachalnych wzmianek i żartów w stronę widza, które miały sugerować przyszłość każdej z tych osób. Całe szczęście nie były one zbyt intensywne a same postaci nie pojawiają się nachalnie co kilka minut. Jeśli zaś chodzi o głównych bohaterów, to Ben McKenzie stworzył wciągającą kreację młodego Gordona (mimo zauważalnego momentami braku różnorodności ekspresji na twarzy), który od razu zdobywa sympatię widza. Bardzo dobrze odegrał swoją rolę także Donal Logue – jego Bullock już zdaje się być najsilniejszym atutem serialu, zaraz obok równie ciekawego Pingwina Robina Lorda Taylora. Warto także zwrócić uwagę na nową postać, którą jest Fish Mooney graną przez Jadę Pinkett Smith.

Mimo wielu pozytywów, trudno nie było zauważyć w kilku momentach, że tempo było zdecydowanie za szybkie. To niestety bolączka wielu odcinków pilotażowych, dlatego tutaj niestety było podobnie. W niektórych miejscach kulały także dialogi, które mogły być lepiej poprowadzone. Nie jestem także przekonany do gry aktorskiej Erin Richards oraz Andrew Stewart-Jones (a może to twórcy nie chcą nam ich lepiej pokazać?), ale trzymam kciuki, że z czasem przyjdzie pozytywna zmiana.

„Gotham” zaliczył definitywnie pozytywny start i już nie mogę się doczekać kolejnych odcinków. Mam nadzieję, że otwarte wątki będą odpowiednio prowadzone przez twórców, gdyż mają bardzo silny potencjał. Jeśli przedstawiane postaci również będą traktowane z szacunkiem, produkcja Hellera będzie bardzo dobrym przykładem tego, że nie tylko Mroczny Rycerz zasługuje na bycie na pierwszym planie.

PS Mocno zawiodłem się na fakcie, że w serialu w żaden sposób nie jest wymieniony Bill Finger, który jest między innymi odpowiedzialny za nazwanie tytułowego Gotham. Całe szczęście nie pojawia się za to żadna wzmianka o Bobie Kane’e.

Ocena: 4 nietoperki

Tytuł “Gotham” doskonale pasuje do serialu jaki otrzymaliśmy. Nie jest to bowiem tylko historia po policjantach, ale o różnych osobach i aspektach słynnego miasta. Trzeba przyznać, że twórcom udało się uchwycić klimat miasta. Jest mrocznie, niebezpiecznie i momentami dość brutalnie, a policja jest do szpiku kości skorumpowana. W tym świecie ma się odnaleźć Jim Gordon, którego środowisko jest zepsute. Nie ma on co liczyć na wsparcie jak się wydaje uczciwych Montoyi i Allena, którzy od razu zakładają, że Gordon jest jak reszta glin. O dwójce tych postaci nie da się nic dobrego powiedzieć, bo niestety wcielający się w nich aktorzy wypadają mizernie, tak jak zbiry na usługach Fish Mooney. Do tych zbirów wbrew oficjalnego opisowi nie należy jednak Oswald Cobblepot. Może trochę za dużo jest w nim pingwinowości, ale zdecydowanie jest to bohater, dla którego widzowie będą oglądać ten serial. Bezwzględny, inteligentny i rządny władzy.

Z głównych aktorów większość wypada dobrze. Widać, że są to osoby z doświadczeniem, dlatego już w pierwszym odcinku udaje się im uchwycić istotę granych postaci. Problem z tym mają tylko wspomniani wcześniej mniej ograni aktorzy jak Victoria Cartagena, czy Andrew Stewart Jones. Pozytywnie zaskoczył mnie Ben McKenzie, ale za to kompletnie jak na razie zawiódł odtwórca Alfreda Sean Pertwee.

Pod względem technicznym, zwłaszcza w przypadku oświetlenia, pilotowy odcinek w kilku momentach naprawdę nie porywa. Wydaje się, że twórcy mimo, że praktycznie było pewne, że produkcja dostanie zamówienie na pełny sezon, szukali oszczędności. Samego policyjnego śledztwa nie ma tu za wiele, cały docinek bardzie służy jako wprowadzenie do telewizyjnego świata Gotham i przedstawienia poszczególnych bohaterów. O ile Edward Nygma jako ekspert kryminalny się sprawdza, to już dziewczyna imieniem Ivy otoczona roślinami jest zbędnym wskazaniem, że w przyszłości będzie to Poison Ivy.

O ile pierwszy odcinek “Gotham” nie jest pozbawiony wad, to ma on też potencjał na coś większego. Postać Oswalda to mocny punkt serialu. Ciekawie zapowiada się również wątek z Falcone’em, zwłaszcza gdy dowiadujemy się, że znał on ojca Jima. Kto wie może jego śmierć nie była wypadkiem? Na uwagę zasługuje też postać młodej Seliny Kyle, które jest poniekąd obserwatorką wydarzeń. Do tej pory starała się tylko przetrwać, ale wydaje się, że śmierć Wayne’ów, której była świadkiem, wywrze na nią duży wpływ, tak ja dotknęło to młodego Bruce’a.

Ocena: 4 nietoperki

• Wg Bruce’a Wayne’a zabójca jego rodziców miał lśniące buty.

CIEKAWOSTKI I UWAGI:

• W barze, Harvey Bullock wymienia róg ulicy 4 oraz Grundy’ego, co odnosi się do postaci Solomona Grundy’ego, przestępcy urodzonego w Gotham City.
• Mieszkanie Barbary Kean posiada dużą tarczę zegarową, która z kolei jest silnie związana z miejscem operacji Birds of Prey – Clock Tower. Członkiem tej drużyny jest między innymi córka serialowej pary – Barbara Gordon, znana także jako Batgirl oraz Oracle.
  
• Wedle tabliczek umieszczonych na posiadłości Wayne’ów, została ona zbudowana w 1914 roku – dokładnie tym samym, w którym urodził się Bill Finger, współtwórca Batmana oraz wielu innych postaci z jego otoczenia – w tym Jamesa Gordona. Nazwał on także tytułowe Gotham City.
  
• Występ komika w barze Fish Mooney nawiązuje do jednej z możliwych przeszłości Jokera. Wedle doniesień z sieci, każdy odcinek ma zawierać wskazówkę dotyczącą tej postaci w formie różnych osób.
  
• W trakcie morderstwa Wayne’ów pojawia się motyw związany z perłami Marthy, który wprowadził po raz pierwszy Frank Miller w komiksie „Powrót Mrocznego Rycerza”, zaś obraz młodego Bruce’a w otoczeniu martwych rodziców jest niemalże identyczny do okładki „Batmana #404” (pierwszy rozdział „Batman: Rok Pierwszy”).
  
• Burmistrzem Gotham City jest Aubrey James – w komiksach „Batman: Legends of the Dark Knight #204” oraz „Batman: The Return of Bruce Wayne #5” pełnił dokładnie tą samą rolę w okresie morderstwa Wayne’ów.
• Posiadłość Wayne’ów w serialu „zagrał” Webb Institute – budynek został również wykorzystany w tym samym celu w filmach „Batman Forever” oraz „Batman and Robin”.