<<< Kontynuacja z Detective Comics #851
W płonącym budynku dostawca pizzy sam wskazuje drogę ucieczki Nightwingowi, który nie jest w pełni sił. Po wydostaniu się z budynku, bohater odkrywa, że ktoś ukradł jego motor. Dostawca pizzy, który bez pomocy Nightwinga wydostał się z budynku, proponuje mu, że go podwiezie.
Po przejściu 3 mil Dick dotarł do Wayne Manor. Postarał się, by dostawca pizzy podwiózł, go w takie miejsce, z którego nie da się zlokalizować jego kryjówki. To jest jedyny sukces bohatera, bo reszta to kompletna katastrofa, a zwłaszcza fakt, że potrzebował pomocy dostawcy, który co prawda był mistrzem w gimnastyce.
Dick cały czas pogrążony jest w własnych myślach, a uwagi Alfreda nie pomagają mu odzyskać wiary we własne siły. Bo Batman nigdy by nie dopuścił się takich uchybień, jakie popełnił Nightwing zeszłej nocy. Alfred przekonuje jednak Richarda, że na początku swojej działalności Bruce popełniał jeszcze więcej gaf, ale z każdej wpadki wyciągał odpowiednie wnioski.
Tymczasem Grakchus, który kilka lat wcześniej dokonał napadu na jubilera nieopodal teatru, w którym występowała Mayne, podając się za Dwie-Twarze informuje Gordona, że zamierza wpaść na przyjęcie burmistrza.
Po analizie faktów z ostatnich wydarzeń Nightwing dostrzega, że działania Dwóch-Twarzy znacząco różnią się od jego dotychczasowych manier. Bohater postanawia udać się w pewne miejsce, by sprawdzić swoją teorię. Jednak po tym jak jego motor został skradziony postawania skorzystać z propozycji Alfreda i wziąć Batmobil.
Na dachu komisariatu Gordon w towarzystwie Bullocka czeka na Batmana, jednak na miejscu pojawia się Nightwing. Bohater chce się czegoś dowiedzieć na temat oszpeconej aktorki. Po uzyskaniu informacji od Harveya, Nightwing zbiega schodami do Batmobilu.
Przy ruinach starego teatru Nightwing spotyka Millicent Mayne, która opowiada mu swoją historię. Do tej pory tylko Millicent i Gracchus wiedzieli, gdzie znajdują się skradzione diamenty.
Wraz ze swoim ludźmi Gracchus dostaje się do środka teatru i znajduje skradzione diamenty. Na miejscu zjawia się jednak Nightwing. Tym razem bohater jest skoncentrowany i dokładnie wie, co ma robić, a jakich błędów powinien się wystrzegać. Po pokonaniu przeciwników Nightwing, tak jak czynił to Batman, zostawia policji prezent.
Początek jest doskonałą zabawą, bo o to dostajemy prawdziwy koszmar bohatera w trykocie, który zamiast ratować potrzebujących, sam jest uratowany przez dostawcę pizzy. Jednak ten wątek nie dostarcza tylko uśmiechu na twarzy czytelnika, ale dzięki komentarzowi Alfreda pokazuje, że na razie żaden bohater nie prezentuje takiego poziomu jak Batmana. Jednakże nawet Batman na początku swojej działalności nie był doskonały.
Cała intryga z impostorem Dwóch-Twarzy nie jest zbyt oryginalna, bo odwraca on uwagę policji po to by dokonać z dobyć porzucony wcześniej łup, ale dobrze jest popatrzeć jak Nightwing wysuwa odpowiednie wnioski ze swoich wcześniejszych błędów.
Szkoda, że niczego więcej nie dowiedzieliśmy się o Millicent Mayne, ale być może jeszcze usłyszymy coś o tej niezwykłej postaci.
Last Days of Gotham nie jest może przełomową historią, ale po tych wszystkich wydarzeniach była potrzeba taka historia. O'Neil nie prezentuje czytelnikom bezpośredniego chaosu panującego w Gotham, tak jak to jest pokazane chociażby obecnie w
Robinie. Zamiast tego widzimy jak ciężko jest zastąpić Batmana i nawet, jeśli policjanci widząc Nightwinga zbiegającego po schodach komentują to słowami, że Batman nigdy by tak nie postąpił, to i tak są zadowoleni, że ktoś ciężko pracował w nocy by dostarczyć im zbira. Bo przecież przyszłość pozostaje nieznana i czy jeszcze, ktoś będzie im podrzucał złoczyńców, czy też będą skazani na własne siły?
Ocena: 4,5 nietoperka
