Catwoman - film owiany złą sławą w kręgach miłośników komiksów. Postanowiłem obejrzeć go na własne oczy i przekonać się, czy rzeczywiście jest tak słaby.

Film zaczyna się jak jakaś komedia romantyczna. Główna bohaterka - Patience Phillips wychodzi przez okno, żeby ściągnąć kota (Bóg jeden wie po co, przecież to KOT!), na dole całkiem przypadkowo przejeżdża przystojny policjant Tom Lone, który w ostatniej chwili ratuje ją przed śmiercią. Później jest jeszcze gorzej. Patience wchodzi do zakładu, gdzie nikt nie może wejść, ale wejście jest ot tak sobie otwarte. Ginie, ożywiają ją koty, a później mamy garść bzdur mniejszych i większych, o których jednak nie będę się rozpisywał, bo być może mimo wszystko ktoś zechce obejrzeć ten film. Warto jednak dodać, że Catwoman popełnia różne przestępstwa, a ściga ją... Tom Lone! Widocznie mają w tym mieście tylko jednego policjanta. Od filmu na podstawie komiksu nie oczekuję realizmu, ale to co zostaje nam tutaj przedstawione to coś więcej niż brak realizmu. To głupota! Niczym nieuzasadniona głupota na najwyższym poziomie. Do tego film niemiłosiernie się dłuży, bo jest po prostu nudny. Jeśli jednak drogi czytelniku nadal jesteś zainteresowany czytaj dalej.

Gra aktorska Halle Berry to chyba jedyny jasny punkt tego filmu. Bardzo dobrze przedstawiła przeobrażenie fajtłapowatej Patience w seksowną i niebezpieczną Kobietę Kot. Również Sharon Stone nie zawodzi i dobrze gra podstępną żonę, która chce zemścić się na własnym mężu (cóż za oryginalny pomysł). Do roli Benjamina Bratta nie można się specjalnie przyczepić, ale rewelacji tez nie ma. Z kolei Lambert Wilson stworzył zbyt przerysowaną i nienaturalną postać George'a Hedare'a.

Efekty wizualne też nie są mocną stroną tego filmu. Kamera jest wszędzie, tylko nie tam gdzie powinna być, możemy zaobserwować też jakieś dziwne zbliżenia i oddalenia kręcone z różnych punktów. Nie jest to ani rewolucyjne, ani potrzebne, a już na pewno nie ułatwia oglądania filmu, a wręcz przeciwnie. Tym bardziej, że jesteśmy tym karmieni co chwila. Tak samo jak efektami specjalnymi, których mamy przesyt. Nie jest to Transformers, czy Terminator, żeby tak je nadużywać. Osobiście miałem wrażenie, że co najmniej z 80% tego filmu zostało stworzone komputerowo. Może nie byłoby to aż takie złe, gdyby nie fakt, że efekty te są o kilka klas słabsze niż w wymienionych dwóch filmach.

Muzyka. O ile się nie mylę to nazywa się ona R&B. To nie moje klimaty. Być może to rzecz gustu, ale mi osobiście nie pasowała w tym filmie. Tym bardziej, że każda piosenka była podobna do poprzedniej (a może to była ta sama piosenka?)

Zastanawiam się komu ten bez wątpienia słaby film polecić? Fanom postaci Catwoman? Raczej nie, po jego obejrzeniu w najlepszym przypadku przeżegnają się lewą ręką. Osobom, którym się nudzi? Też nie, bo po włączeniu tego zanudzą się jeszcze bardziej. Z kolei jeśli ktoś chciałby obejrzeć Halle Berry w roli superbohaterki to poleciłbym mu serię X-Men. Być może spodoba się miłośnikom R&B lub komedii romantycznych, a najlepiej jednego i drugiego. Ze swojej strony mogę jedynie stwierdzić, że film nie jest tak zły jak mówiono. Jest gorszy. W swoim życiu widziałem już wiele filmów opartych na komiksach, ale słabsze od tego były tylko dwa.

Ocena: 1,5 GACKA