.: KOMIKS :: USA :: ELSEWORD :: BATMAN: THE DARK KNIGHT RETURNS #4 :.
BATMAN: THE DARK KNIGHT RETURNS #4
Tytuł historii:The Dark Knight Falls Rok wydania: 1986 (USA) Scenariusz: Frank Miller Rysunki: Frank Miller Okładka: Frank Miller Tusz: Klaus Janson Kolor: Lynn Varley Liternictwo: John Costanza Ilość stron: 48
Cytat numeru: "You sold us out, Clark.
You gave them the power -- that should have been ours. Just like your parents taught you to.
My parents taught me a different lesson...lying on this street...shaking deep in shock - dying for no reason at all -- they showed me that the world only makes sense when you force it to."
Policja już jest przy "Tunelu Miłości". Batman żegna swego martwego wroga, plując mu prosto w twarz. Nietoperz bez problemu wywija się oddziałowi SWAT i wraz z Robinem uciekają helikopterem. Superman, dowiadując się o zamordowaniu Jokera podejmuje ostateczną decyzję.
"Bruce. It's over."
W międzyczasie Sowieci wystrzelili rakietę atomową, która zmierza wprost na USA. Słysząc to, Superman pędem rusza w stronę rakiety i zmienia kierunek jej lotu na pobliską pustynię. Ale, jak widać, Człowiek ze stali mało wie o broniach nuklearnych.
"Clark, you idiot. You let them do it. I always knew you would. Maybe during a break between police actions, one of your military friends told you what an electromagnetic pulse is. And maybe you listened, Clark... A special kind of nuke that both sides have been trying to develop... yes, Clark. Both sides. The American name for it is Coldbringer. It's designed to cause maximum damage to the enviroment -- all the while sparing the industrial sites your friends regard so highly. I keep track of these things, Clark. One of us has to."
Gotham ogarnęły ciemności. Jak pozostałą część państwa. Cała maszyneria padła- zegary, komputery, samochody. Nawet Batmobil. Bruce nie zamierza jednak czekać. Zakłada strój i zabiera Robina do stajni.
Na ulicach panuje chaos. Armagedon. Koniec świata. "Synowie Batmana" są już na ulicach i zabijają potencjalnych kryminalistów. Nagle pojawia się on- Nietoperz. Na swoim pięknym, czarnym rumaku. Przemawia do rozsądku swojemu "fan-klubowi" , zabierając mu broń palną i ucząc swoich reguł.
"This loud, clumsy, stupid thing -- this is the weapon of the enemy. We do not need it. We will not use it. Our weapons are quiet -- precise. In time, I will teach them to you. Tonight, you will use your fists -- and your brains. Tonight, we are the law. Tongiht, I am the law. Let's ride."
Superman zostaje obudzony poprzez nuklearne atomy. Stał się szkieletem. Jego moc zanikła. W pobliżu wybuchu nie widać żadnych promieni słonecznych, dlatego brak mu jakiejkolwiek mocy. Myśląc, że umiera, zaczyna prowadzić dialog z Matką Naturą.
"I have always loved you... Though I was born a galaxy away... I have always served you... The same power... the sun's power...fuels us both... You hold it here...store it...I beg you...for a suffering world... release it... Mother...Mother...You are so generous...You give me your beautiful jungle... I swear... Your adopted son will honor you."
Podczas "rozmowy" Clark znajduje w pobliżu słonecznik. Dotykając go, wysysa energię. Na nowo staje się przystojny i silny. Wraca do siebie.
Mija tydzień od nuklearnego ataku. Stany są nękane przez anomalia pogodowe. Zamiast pięknego, słonecznego lata jest mroczna, śnieżna zima. Oliver Quenn, były Green Arrow odwiedza Bruce'a w jego rezydencji. Chce mu pomóc w potencjalnej bitwie z Supermanem. Chce zemsty. Mówi, że Kent stracił jedną rękę, co właściwie doprowadziło do tego, że stracił sens życia (Ollie był łucznikiem. Najlepszym na świecie.).
Nagle Bruce zauważa czerwony promień emanujący z Gotham city. To Crime Alley. Superman czeka.
Bruce wkłada swa metalową zbroję. Bierze pigułkę. Przygotowuje się na swój koniec...
"The timing must be exact...in one hour...at midnight... A grand death... This one you won't believe, Clark, My best trick."
Zaczyna się. Gdy Superman dociera na Crime Alley, Batman przygotowuje się do defensywy. Promienie rentgenowskie Clarka uaktywniły cztery rakiety naprowadzające, które Kent z łatwością omija.
Wreszcie się spotykają. Przyjaciele, którzy muszą walczyć na śmierć i życie. Batman dobrze się przygotował. Podłączył swój strój do energii elektrycznej miasta. Zaczyna wysyłać fale soniczne, by otumanić mózg Supera. Reszta elektryczności idzie do stroju Clarka dając obu - Batmanowi i Supermanowi- równe szanse na zwycięstwo. Clark próbuje przemówić do rozsądku swojemu przyjacielowi, lecz ten nie słyszy. I nie chce słyszeć.
"Still talking - keep talking, Clark... you've always known just what to say. "Yes"- you always say yes - to anyone with a badge - or a flag - no good. What didn't hit you - and me - fed this suit, Clark - It's way past time you learned what it means - to be a man..."
Tymczasem Bruce jest już gotowy. Wystrzeliwuje w stronę Clarka strzałę. Strzałę z Kryptonitem - jedyną substancją, która może zabić Supermana.
"It wasn't easy to synthesize, Clark... took years... and it cost a fortune... Luckily I had both..."
Clark słyszy, jak serce Bruce'a powoli przestaje bić. Próbuje go ostrzec, ale ma świadomość, że tutaj się wszystko kończy.
"You're beginning to get the idea, Clark... this...is the end... for both of us... we could have changed the world... now look at us... I've become a political liability... and you... You're a joke..."
"I want you to remember, Clark... in all the years to come... in your most private moments... I want you to remember my hand... at your throat... I want you to remember... The one man who beat you..."
W tej chwili serce przestaje pracować. Superman, skonany i pobity leży koło martwego przyjaciela. Batman nie żyje.
Legenda umarła. Rezydencja Wayne'a po serii wybuchów zamieniła się w ruinę. Alfred patrząc, jak dom Bruce'a i jego własny zostaje zburzony. Nagle kamerdyner upada. Doznaje wylewu. Umiera.
Pogrzeb Bruce'a. Na uroczystości pojawiają się Jim, Selina i... Clark. Gdy Kent odchodzi od grobu, słyszy dziwny hałas. Hałas, który tylko on zdołał usłyszeć. Wibracje. A potem to samo. Wtedy wszystko zrozumiał. Bruce Wayne umarł. Lecz nie Batman. Legenda nigdy nie umrze.
"My timing wasn't quite precise enough. Clark heard. That was the first thing Robin told me - when she dug me up. Not that it mattered. He'd have guessed sooner or later. He knows how good I am with chemicals. He'll leave me alone now. In return, I'll stay quiet. So will Robin - and the rest...
We have years - as many as we need...years to train and study and plan...
Here, in the endless cave, far past the burnt remains of a crimefighter who's time has passed...
It begins here - an army - to bring sense to a world plagued by worse than theives and murderers...
