Ścieżka dźwiękowa filmu Batman i Robin składa się z 14 przebojowych piosenek i jednego instrumentalnego utworu A Batman Overture, skomponowanego przez Elliota Goldenthala. Są na tej płycie utwory, które można zaliczyć do tzw. "rocka urbanistycznego", czyli do muzyki rockowej końca XX wieku. Eksperymentuje się w niej z brzmieniem i dźwiękiem. Niektóre utwory są udziwnione zdeformowaną elektroniką ("kosmiczne" brzmienie), osobliwymi efektami gitarowymi (przestrojone gitary, "brud gitarowy") i mechanicznym pulsem automatycznej perkusji. Tak "kosmiczne" są utwory The Bug zespołu Soul Couhing czy Moaner grupy Underworld: pulsująca perkusja wybijająca jednostajny rytm, zniekształcone głosy, dziwne szmery, dźwięki. Płytę Batman i Robin otwiera utwór The End Is The Beginning Is The End zespołu The Smashing Pumpkins. Zaczynają ostre, spiętrzone, niemal kakofoniczne partie gitary, ale mimo trashowo-metalowego brzemienia utwór jest melodyjny, a refren - wręcz przebojowy.
Piosenka Revolution, w wykonaniu słynnego R.E.M., nawiązuje tematycznie do serii piosenek (też pod tytułem Revolution) The Beatles, które słynna czwórka umieszczała na swych kolejnych albumach. Jeśli chodzi o muzykę, to widać, że R.E.M. czerpie z hard-rockowych zespołów lat 70. (Deep Purple). Revolution cechują proste gitarowe riffy, potęga brzmienia i ekspresja wykonania.
W podobnej stylistyce utrzymane są kompozycje: Lazy Eye zespołu Goo Goo Dolls oraz Breed w wykonaniu Lauren Chrisy. Ta ostatnia rozpoczyna się jak folkowa ballada, od gitary akustycznej i śpiewu, dopiero w przebojowym refrenie wchodzą gitary elektryczne i melodia nabiera tempa.
House Of Fire w wykonaniu zespołu Arkarna, to dynamiczny utwór z "kosmicznym" brzmieniem. W refrenie zniekształcony głos, dochodzący jakby nie z tego świata, powtarza słowa piosenki. Także brzmienie gitary grającej krótką solówkę jest zdeformowane.
W innej stlistyce są piosenki Look Into My Eyes, Fun For Me, Poison Ivy, True To Myself. Pierwsza w wykonaniu zespołu Bone Thugs-N-Harmony to mieszanka rapu, muzyki dance i soul z wybijającym się (znów) kapitalnym, przebojowym refrenem. Soulowa kompozycja Fun For Me w wykonaniu Moloko nagrana została z całym arsenałem udziwnień brzmieniowych. Me'Shell Ndegeocello wykonuje Poison Ivy - połączenie dance i soul z "kosmicznym" brzmieniem. Piosenka jest świetnie zaśpiewana przez wokalistkę z towarzyszeniem żeńskiego chórku.
True To Myself słyszymy w wykonaniu Erica Beneta. Jest to kompozycja soulowa rozpisana na głos z towarzyszeniem chórku. Całość (zwłaszcza głos wokalisty) utrzymana w stylu Stevie Wondera.
Na płycie Batman i Robin są też ballady. R. Kelly śpiewa Gotham City, które ma bardzo skromny (aranżacyjnie) początek: zaczyna gitara akustyczna i pianino. Potem wchodzi śpiew i stopniowo przyłączają się inne instrumenty (perkusja, bas, smyczki). Pod koniec utworu słyszymy całą orkiestrę i dwa chóry wspomagające wokalistę - przypomina to słynny przebój Michaela Jacksona i Lionela Richie We Are The World.
Foolish Games, w wykonaniu Jewel, nie jest aż tak rozbudowana aranżacyjnie. Do wokalistki śpiewającej przy akompaniamencie fortepianu dołączają dyskretne smyczki i gitara akustyczna.
Natomiast A Batman Overture jest monumentalną kompozycją na orkiestrę. Po krótkiej introdukcji rozpoczyna się część właściwa. Melodia nabiera tempa, smyczki, wspomagane "dęciakami", basami i kotłami zaczynają grać zniekształcone dźwięki, które mogą się kojarzyć z dźwiękami dochodzącymi z ulicy.
Płytę Batman and Robin zamyka kompozycja The Beginning Is The End Is The Beginning grupy The Smashing Pumpkins. Jest to właściwie powtórzenie piosenki otwierającej płytę, czyli The End Is The Beginning Is The End. Przy czym tym razem utwór zagrany został wolniej i różni się pod względem aranżacyjnym: gitary nie grają tak ostro, wokalista śpiewa spokojnie, dodano za to spreparowane elektronicznie smyczki oraz różne dziwne dźwięki.