Tytuł odcinka: “ARKHAM”
Data premiery: 13 października 2014 (USA) | 29 października 2014 (Polska)
Reżyseria: TJ Scott
Scenariusz: Ken Woodruff
Oglądalność: 6,39 mln (w przedziale wiekowym 18-49 – współczynnik 2.4)
Twoja ocena:
[yasr_visitor_votes size=”medium”]

Tajemniczy morderca zabija radnego Rona Jenkinsa i jego asystenta. Sprawa trafia w ręce Gordona i Bullocka, który szybko chciałby, żeby okazało się jest to zwykły rabunek jakich wiele. Jim, któremu wcześniej wizytę złożył Oswald Cobblepot spodziewa się, że sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana i może mieć związek z Arkham. Dlatego postanawia odwiedzić Alfreda i Bruce’a Wayne’a, którego rodzice mieli plany wobec zamkniętej od lat placówki.

Plan Wayne’ów by zbudować nowy szpital w miejscu starego, a w pozostałym obszarze osiedle dla mniej zamożnych mieszkańców miasta ma poparcie Falcone i burmistrza. Maroni zaś wolałby, by na tym obszarze powstało wysypisko śmieci.

Bruce: Bad dream.
Alfred: Oh. Was I in it?
Bruce: Not this time.

Gladwell: You know… if it were up to me, this would be over quick, without all the fuss. My father used to say, “Simplicity is the ultimate sophistication.” But it’s not up to me. And my customer specifically asked me to send a message. And you know what they say: the customer is always right.

Kolejną ofiarą wyrafinowanego zabójcy pada radny Zeller, którego ciało zostaje spalone na terenie Arkham. Kiedy policja dowiaduje się, że zabici radni popierali różne projekty dotyczące Arkham oraz że zabił ich ten sam zabójca, Bullcok postanawia poszukać tropu w więzieniu. Nie wielu jest zabójców przyjmujących zlecenia od przeciwnych stron i posługujących się nietypowym sposobem uśmiercania, dlatego szybko dowiadują się, że szukają niejakiego Richarda Gladwella. Detektywom nie udaje się go jednak zatrzymać w jego miejscu pracy. Odkrywają jednak, że to on odpowiedzialny jest za ostatnie zabójstwa, oraz że jeszcze nie skończył.

W międzyczasie Oswald coraz bardziej interesuje się planami Maroniego, a taka ciekawość nie podoba się kierownikowi restauracji. Ten nie ma jednak okazji niczego zrobić w tej sprawie, gdyż wkrótce ginie podczas napadu, a z restauracji zostaje skradziona zebrana gotówka. Jeden z worków z forsą zostaje uratowany przez Oswalda, który za swoje zasługi zyskuje uznanie w oczach Maroniego i awansuje na kierownika restauracji.

Prowadząc śledztwo w sprawie Gladwella policja odkrywa, że nie jest to prawdziwe nazwisku zabójcy, gdyż ten od 5 lat nie żyje. Nie mając innych tropów Bullock postanawia odwiedzić Fish Mooney. W tym czasie właścicielka klubu szuka nowej piosenkarki, ale nie liczy się tylko piękny głos czy buzia, ale także zdolności uwodzicielskie.

Jim Gordon odkrywa co znaczą litery zapisane na jednej z kartek znalezionych wśród rzeczy Gladwella. Domyśla się, że celem będzie burmistrz Jones i natychmiast udaje się do jego mieszkania. Na miejscu nie ma już policyjnej ochrony, ale Jim przebywa tuż przed zabójcą. Podczas szamotaniny gubi broń i chociaż sytuacja wydaje się nie do pozazdroszczenia to w samą porę na miejscu zjawia się Bullock, który wraz z Jimem zabija zabójcę.

W celu podjęcia decyzji, która z kandydatek ma dostać posadę, Mooney każe obu dziewczynom walczyć ze sobą. Bardziej brutalna i bezwzględna okazuje się być Liza, która szybko zabija konkurentkę.

Po zamachu na swoje życie burmistrz decyduje się na kompromis w sprawie Arkham. Szpital zostanie zmodernizowany przez firmę Maroniego, która też odpowiadać będzie za powstanie miejsca na składowania odpadów w części dzielnicy, a pozostały obszar zostanie przeznaczony na budowę mieszkań, przez firmę Falcone’a. Z takiego obrotu spraw nie jest zadowolony Bruce Wayne, który uważa, że plany jego rodziców przepadały.

Oswald odwiedza trzech zbirów, którzy napadli na restaurację. Jak się okazuje od samego początku wszystko zaplanował, ale jako, że nie chce pozostawiać żadnych świadków swoich działań przy życiu, częstuje ich zatrutym canoli.

Kolejne odcinki “Gotham” co raz bardziej udowadniają, że główne historie są mniej ciekawsze od pobocznych wątków. Czy czegoś dowiadujemy się o zabójcy korzystającym z dość nietypowej broni? Nie. Irytujące staje się też, że większość bohaterów praktycznie trzyma się tylko kilku miejsc. Jak pojawia się Maroni to w swojej restauracji, a Fish Mooney w klubie, chociaż ta ostatnio zaczerpnęła też trochę powietrza. Sprawy kryminalne prowadzone przez policję ograniczają się tylko do przesłuchania odpowiednich osób, które rzucają światło na całą intrygę. Gdyby nie fakt, że akcja rozgrywa się w Gotham City i że mamy pełno postaci znanych z komiksów, serial nie miałby nic specjalnego do zaoferowania.

Oswald Cobblepot, to dla niego warto oglądać kolejne odcinki. Chociaż jego działania są dość czytelne dla widzów, to mimo wszystko z przyjemnością śledzi się jak jeszcze niedawno mało znaczący sługus Mooney pogrywa ze wszystkimi. Warto odnotować też, że w tym odcinku nie mamy duetu Allen/Montoya. Niestety zabrakło też jednego z jaśniejszych punktów serialu, czyli Seliny Kyle.

Serial ma dobre momenty, ale jako całości czegoś cały czas brakuje. Nie brakuje elementów, które wzbudzają ciekawość widzów, jak wątek rywalizacji Maroniego i Falcone, oraz planów Mooney, która pewnie chce podrzucić nową dziewczynę Carmine’owi, ale wszystko to gdzieś rozgrywa się na drugim planie. Nawet cała sprawa z Arkham i całą dzielnicą nie została jeszcze wykorzystana. Serial ma potencjał, ale cały nie nabrał odpowiedniego tempa.

Ocena: 4 nietoperki

• Podjęta zostaje decyzja dotycząca przyszłości Arkham.

CIEKAWOSTKI I UWAGI:

• W odcinku, chociaż wymienieni w obsadzie, nie pojawiają się Camren Bicondova, Victoria Cartagena, Andrew Stewart Jones, i John Doman.
• Piosenki śpiewane w klubie Mooney przez przesłuchiwane dziewczyny to “Ocean Rain” (Echo & The Bunnymen) i “Spellbound” (Siouxsie and the Banshees).
• Richard Gladwell mówi: “As my father said, ‘Simplicity is the ultimate sophistication.’” (“Prostota jest szczytem wyrafinowania”) – słowa te przepisuje się Leonardo da Vinci.
• W odcinku pojawia się detektyw Carlos Alvarez znany z serii “Catwoman” Judda Winicka.
• Jeden z gangsterów nazywa się Frankie Carbone, postać ta pojawiła się w “Batman: The Long Halloween”.

BATMAN ETERNAL #24

Tytuł historii: The Spoiler
W sprzedaży od: 17.09.2014 (USA)
Scenariusz: Scott Snyder, James Tynion IV, Ray Fawkes, Kyle Higgins i Tim Seeley
Rysunki: Andy Clarke
Okładka: Jayson Fabok, Brad Anderson
Tusz: Derek Fridolfs
Kolor: Blond
Liternictwo: Steve Wands
Ilość stron: 32

Twoja ocena:

GD Star Rating
loading...

Spoiler idzie łeb w łeb ze swoim ojcem, niebezpiecznym Cluemasterem – a los Gotham City wisi na włosku!

Stephanie Brown podsłuchuje rozmowę swojego ojca z jego tajemniczym pracodawcą, który nie jest zadowolony, że córka Arthura cały czas żyje. Hush daje Cluemasterowi 24 godziny na załatwienie tej sprawy. Inni mniej ważni złoczyńcy zaczynają realizować plan, który wpływa na życie mieszkańców Gotham. Po przejęciu kontroli nad sygnalizacją świetlną w mieście robią się co raz większe korki, a w następnej kolejności problemy zaczynają dotyczyć wodociągów. Swoje robi wraz ze szczurami również Ratcatcher.

Tymczasem Batman musi uporać się z Doctorem Ecksem, który wprowadza duże zamieszanie w galerii. Kiedy bohater odkrywa, że jego przeciwnik przybył z Arkham, natychmiast chce się skontaktować z Batwingiem, ale ten nie odpowiada.

Spoiler zostaje nakryta przez swojego ojca, który od razu rzuca w jej kierunku grant z gazem. Ta jednak się nie poddaje i ucieka na motorze. Na ulicach Gotham rozgrywa się szaleńczy pościg aż do czasu, kiedy policja otacza Cluemastera. Na nic się zdają jego wyjaśnienia, że jego ludzie rządzą GCPD, bo okazuje się, że ścigając córkę wyjechał poza obszar miasta, a tu jurysdykcja należy do policji stanowej. Chociaż zatrzymany złoczyńca grozi obserwującej wszystko z bezpiecznej odległości córce, że to jeszcze nie koniec, to Steph stwierdza, że dopiero zaczyna się rozkręcać.

Numer ten jest zdecydowanie dla fanów Spoiler. Dobrze, że twórcy zaczynają teraz skupiać się praktycznie na pojedynczych wątkach, ale niestety ten ze Steph nie przekonuje mnie. Mamy urywek z dzieciństwa bohaterki, kiedy ta na rowerze ćwiczy kaskaderskie numery i to ma zapewne wyjaśniać jej brawurową akcję na motorze. Stephanie, która dopiero co przywdziała kostium Spoiler już się zachowuje jak bohaterka po długoletnich treningach, a przecież jeszcze nie dawno byłą przestraszona dziewczyną, która cudem uniknęła śmierci.

Akcja, której nie brakuje, została efektownie przedstawiona, ale pod względem treści Batman Eternal #24 nic specjalnego do zaoferowania nie ma.

Ocena: 3,5 nietoperka