PENGUIN: PAIN AND PREJUDICE #2

Tytuł historii: Beautiful Boy
Miesiąc wydania (okładka): Styczeń 2012 (USA)
W sprzedaży od: 09.11.2011 (USA)
Scenariusz: Gregg Hurwitz
Rysunki: Szymon Kudrański
Okładka: Szymon Kudrański
Kolor: John Kalisz
Liternictwo: Rob Leigh
Ilość stron: 32

Twoja ocena:

GD Star Rating
loading...

Batman w rozmowie z Pingwinem każe mu dowiedzieć się czegoś na temat morderstwa Babs Chantell i kradzieży rubinu Dragon Egg, gdy złoczyńca stwierdza, że nic na ten temat mu nie wiadomo.
Od dzieciństwa Oswald kochał swoją matkę, a pewnego dnia zbudował własnoręcznie dla niej mechaniczną pozytywkę w kształcie pingwina. Chociaż nie do końca działała ona tak jak powinna, to jego matka była bardzo dumna z syna. Ojciec jednak cały czas traktował go oschle. Po podsłuchaniu kłótni rodziców, Oswald kompletnie zniszczył niedziałającą pozytywkę i umieścił figurkę pingwina w szklanej kuli, którą podarował matce.

Również dorosły Oswald dba o swoją matkę i specjalnie dla niej zbudował robota w kształcie pingwina, który może jej dotrzymywać towarzystwa i pomagać w codziennych czynnościach.

Pewnego dnia szczęście odwróciło się od braci Oswalda. Już dłużej nie znęcali się nad nim i nad jego ptakami. Jason zmarł w wyniku zatrucia. William został potrącony przez samochód, a najstarszy z braci, Robert zginął po wpadnięciu w przerębel na lodowisku. Strata synów sprawiła, że ojciec Oswalda nie chciał nawet widywać swojego ostatniego syna. Kiedy ten wrócił cały zabłocony w zimną noc ojciec osobiście wodą z węża ogrodowego oczyszczał go. O ile jednak Oswald się nie przeziębił to choroba dopadła jego ojca i doprowadziła do jego śmierci

Przykładowe Strony

Czego pragnie Oswald to, to dostaje. Jego ludzie zdobywają dla niego kolczyki pewnej gwiazdy.

Przy batsygnale Gordon informuje Batmana o kradzieży kolczyków dokonanej w taki sam sposób jak kradzieży rubinu. Policjant wspomina też o przyjacielu swojej starej przyjaciółki, którego życie zostało dosłownie zdziesiątkowane kawałek po kawałku i który próbował popełnić samobójstwo. Wiele wskazuje na to, że w tej sprawie również maczał palce Pingwin.

Robot Oswalda, którego zostawił przy swojej matce, wszczął alarm. Matka złoczyńcy nie żyje i leżąc obok jej złoczyńca wspomina jak krok po kroku zabijał swoich braci. Kiedy dokonywał tego zrozumiał, że siła wcale nie zależy od mięśni, czy wyglądu, ale od starannego i dokładnego planowania. Determinacji i wytrwałości w dążeniu do celu. Wtedy młody Oswald zrozumiał, w czym naprawdę nie ma sobie równych.

Ciąg dalszy historii rozpoczyna się dokładnie w tym samym momencie, w którym zakończył się pierwszy 1. numer. Cała miniseria wydaje się być przemyślana w najdrobniejszych szczegółach i równie pieczołowicie zilustrowana klimatycznymi, mrocznymi rysunkami Szymona Kudrańskiego. Penguin: Pain and Prejudice #2 odsłania kolejne kulisy życia Pingwina, jednak tym razem nie widzimy już nie mogącego sobie poradzić z łobuzami dzieciaka. Oswald, chociaż nie ma fizycznej przewagi, to odkrywa w sobie niezwykłą determinację i umiejętność planowania. Dzięki tej wytrwałej pracy udaje mu się pozbyć braci. Powoli rodzi się złoczyńca, który co prawda jest cały czas zastraszany przez takich łobuzów jak Batman, ale potrafi prowadzić długą grę, której końcowy rezultat jest korzystny dla niego. Czy rozgrywka, którą powodzi teraz okaże się równie skuteczne jak jego plany z dzieciństwa? Coraz więcej śladów doprowadza Batmana na działalność Pingwina. Kradzieże kosztowności, a także tajemnicza seria nieszczęśliwych okoliczności, które doprowadziły pewnego mężczyznę do nieudanej próby samobójczej.

Jedyna osoba, która wspierała Oswalda i którą ten z wzajemnością kochał była jego matka i teraz jest bardzo zastanawiające jak potoczą się jego dalsze losy po jej utracie. Tym samym kolejne numery tej mrocznej miniserii, w której bardzo istotna jest psychologia postaci Pingwina, zapowiadają się nadzwyczaj obiecująco.

Ocena: 4,5 nietoperka

HUNTRESS #2

Tytuł historii: Crossbow at the Crossroads, Part Two
Miesiąc wydania (okładka): Styczeń 2012 (USA)
W sprzedaży od: 09.11.2011 (USA)
Scenariusz: Paul Levitz
Rysunki: Marcus To
Okładka: Guillem March, Tomeu Morey
Kolor: Andrew Dalhouse
Tusz: John Dell
Liternictwo: Sal Cipriano
Ilość stron: 32

Twoja ocena:

GD Star Rating
loading...

Pod osłoną nocy Huntress włamuje się na komisariat policji, by sprawdzić, co się stało w facetami, z którymi wcześniej się rozprawiła. Jak się okazuje ktoś ich zabił nim na miejscu zjawiła się policja. Tuż przed tym jak bohaterka zostaje zauważona przez funkcjonariuszkę, udaje jej się ustalić, że wszystkie ciała zostały zabrane do tego samego zakładu pogrzebowego.

Rano w swojej willi Moretti, zadowolony po nocy spędzonej z jedną ze swoich “dziewczyn”, odbiera telefon od jednego ze swoich ludzi, który informuje go o kolejnej przesyłce. Szef zapewnia go, że tajemnicza bohaterka nie sprawi im więcej problemów.

Huntress odwiedza szefa domu pogrzebowego i po tym, gdy wystrzelonymi strzałami przykuwa go do trumny ten zgadza się jej powiedzieć wszystko, co wie.

Przykładowe Strony

Następnego dnia Helena spotyka się ze swoimi nowymi przyjaciółmi z miejscowej gazety, którzy ostrzegają ją, że Moretti to bardzo zły facet, który oprócz tego, że zajmuje się handlem kobietami i bronią, to ma też liczne powiązania. Bohaterka stwierdza, że trzeba odciąć go od powiązań.

W nocy Huntress namierza kolejny statek Morettiego na którym zostały przemycone kobiety. Kiedy jeden ze zbirów prowadzi je na ląd, bohaterka wkracza do akcji. Po unieszkodliwieniu kolejnego zbira, zabiera przestraszone kobiety autobusem w bezpieczne miejsce. A na statek Morettiego podrzuca bombę. Tym sposobem kryminalista tej nocy nie będzie mógł zaliczyć do udanej.

Następnego dnia Helena motorem podjeżdża w okolice rezydencji Morettiego, którą uważnie obserwuje. Następnie śledzi kryminalistę aż do pobliskiej mariny, gdzie ten wchodzi na swój jacht. Żeby wiedzieć gdzie się udaje, bohaterka wystrzeliwuje nadajnik GPS.

Pierwszy numer zrobił bardzo dobre wrażenie. Drugi nie jest bynajmniej zły, ale jednak niczym nie zaskakuje. Rysunki Marcusa To cały czas dobrze oddają wygląd bohaterki oraz klimat Neapolu, ale sama historia poniekąd powtarza schemat z poprzedniego numeru. Huntress wkracza do akcji, załatwia złych facetów, ratuje dziewczyny. Nie brakuje, co prawda fajnych momentów, jak ten w domu pogrzebowym. Helena potrafi i walczyć, ale także powiązać pewne elementy łamigłówki, dzięki czemu dowiaduje się, kto też jest jej przeciwnikiem. W Huntress #2 zabrakło jednak wątku pokazującego działania Giuseppe, który miał bardzo mocną końcówkę w poprzednim numerze. Interesy jego szefa ponownie pokrzyżowała bohatera i teraz wiele wskazuje, że to ona kontroluje całą sytuację. Liczę, że kolejny numer pokaże nam Huntress w prawdziwych kłopotach, bo jak na razie wszystko układa się zbyt po jej myśli.

Ocena: 4 nietoperki