BATGIRL #3

Tytuł historii: A Breath of Broken Glass
Miesiąc wydania (okładka): Styczeń 2012 (USA)
W sprzedaży od: 09.11.2011 (USA)
Scenariusz: Gail Simone
Rysunki: Ardian Syaf
Tusz: Vicente Cifuentes
Okładka: Adam Hughes
Kolor: Ulises Arreola
Liternictwo: Dave Sharpe
Ilość stron: 32

Twoja ocena:

GD Star Rating
loading...

To jest historia na którą czekaliście! Podczas gdy Barbara Gordon próbuje odnaleźć swoje miejsce w świecie, Batgirl i Nightwing muszą zapobiec katastrofie pociągu! Przerażający Mirror rozpoczyna swoją dziwaczną wojnę przeciwko mieszkańcom Gotham City!

Muszę przyznać, że większość trzeciego numeru była bardzo wciągająca i nawet ciekawa.
Początek był utrzymany w konwencji filmu Speed: Niebezpieczna prędkość, właściwie to był miksem akcji z tego filmu. Bowiem Batgirl musi dogonić pędzący pociąg, wsiąść do niego i znaleźć bombę. Pociąg ma zablokowane drążki hamulca, a bohaterka nie może nikogo prosić o pomoc, gdyż inaczej Mirror wysadzi pociąg manualnie. Podobieństw jest zbyt wiele i ktoś słusznie mógłby zarzucić odtwórczość Gail Simeone, lecz trzeba oddać, że przeniesienie tego na statyczne rysunki wyszło fantastycznie. Czytelnik naprawdę czuje tą prędkość oraz wzrost adrenaliny. Tutaj należą się słowa uznania dla rysownika (Ardiana Syaf), człowieka odpowiadającego za kładzenie tuszu (Vicente Cifuentes) oraz osobie odpowiedzialnej za kolory (Ulises Arreola). Dzięki tej trójce komiks ogląda się z zapartym tchem, a na niektóre strony poświęcić można nawet kilka minut. Człowiek wpatruje się w rysunek, we wszelkie detale jakie tam utrwalono i nie może wyjść z podziwu dla talentu niektórych rysowników. W ogóle dla mnie, pod względem wizualnym seria Batgirl, w porównaniu ze wszystkimi nowymi tasiemcami dotyczącymi Bat-rodziny jest najładniejsza i dostarcza najwięcej radości z obcowania z nią.

Co do samego Mirrora, to Gail jest konsekwentna w budowaniu tej postaci. W dążeniu do swych celów Jonatan Mills nie cofnie się przed niczym. Żeby dopaść jednego człowieka, jest w stanie zabić przy okazji wielu spoza swojej listy. I tu jest problem z tym złoczyńcą. Bo mógł to być ktoś, kto się sprzeciwia losowi, Bogu lub fatum. Było by tak gdyby precyzyjnie planował swoje akcje bez szkody dla pozostałych, a tak mamy kolejnego zwykłego psychopatę bez zasad. Nie wątpliwie w ten sposób jest chyba łatwiej znienawidzić takiego kryminalistę, a tym samym życzyć mu szybkiego zejścia. Nie wpada w łaski czytelnika i nie ma w nim czego żałować. Jeśli autorka wciąż będzie tak konstruować złoczyńców, to Batgirl raczej nigdy nie doczeka się złoczyńcy na miarę Two-Face’a lub Riddlera.

Można również odnieść wrażenie, że Gail Simone chyba zaczyna się obawiać czy jej wizja Batgirl będzie się ludziom dalej podobać, bo robi sobie wyjście ewakuacyjne w scenariuszu. Na wypadek gdyby fani woleli czytać o Barbarze Gordon jako o Oracle, autorka daje nam do zrozumienia, że stan Barbary może się w każdej chwili pogorszyć, a ona znów wylądować na wózku. Natomiast sam podmiot tej opowieści nic sobie z tego nie robi, wystawiając swoje zdrowie na najcięższe próby.

Jednym z najbardziej zabawnych momentów tego zeszytu była kradzież własnego motoru z policyjnego parkingu przez Batgirl. Kto czytał pierwszy numer ten wie dlaczego tam się znalazł. A na gorącym uczynku przyłapuje ją Nightwing. Tu się przyznam, że wątek romantyczny pomiędzy Barbarą a Richardem wywołał u mnie wiele pozytywnych emocji. Chemię która towarzyszyła ex parze niemal czułem w powietrzu swojego pokoju. Dialogi były rozpisane znakomicie i wszystko było super, aż do momentu kiedy Gail nie zniszczyła tego jednym złym pomysłem. Otóż, żeby zakomunikować czytelnika, iż Batgirl w tej serii będzie zdana tylko na siebie, postanowiła, że Dick Graysom dostanie łupnia. No głupie to było niemiłosiernie. To wyglądało tak, jakby Barbara dostała nagle okres i postanowiła się na kimś wyżyć. Stopniowo budowane napięcie i wprowadzanie w klimaty sercowe zburzyła nagłym ciosem w nos i cały czar prysł. Szkoda.

Generalnie i tak ten numer jest ciekawszy od poprzedniego. Scenariusz jest wyważony między szybką akcją, wątkiem obyczajowym oraz rozgrzebywaniem romantycznej przeszłości Barbary Gordon i “cudownego chłopca”.
Póki co autorzy serii potrafią jeszcze przykuć uwagę czytelnika i zaskarbić sobie jego przychylność.
Podniósłbym oczko o pół punktu gdyby nie ta scena z bijatyką na dachu, dlatego ocena dla tego numeru to: 3,5/6.

Ocena: 3,5 nietoperka

LEGENDS OF THE DARK KNIGHT #7

Tytuł historii: Letters to Batman, Part 1
Data wydania: 19.07.2012 (USA)
Scenariusz: Steve Niles
Rysunki: Trevor Hairsine
Okładka: Trevor Hairsine, Antonio Fabela
Kolor: Antonio Fabela
Liternictwo: Saida Temofonte
Ilość stron: 23

Twoja ocena:

GD Star Rating
loading...

Po kolejnej ucieczce szaleńca z Arkham Asylum, Batman zaczyna się zastanawiać nad swoim wpływem na przestępczość w Gotham City.

Kolejny raz w miesiącu pewien szaleniec próbuje wysadzić szkołę. Batman zjawia się tuż przed policją i znowu nokautuje Jokera i nie dopuszcza do tragedii. Następnie ponownie zabiera szaleńca do Arkham Asylum z nadzieją, że tym razem tak szybko im nie ucieknie.

W jaskini Bruce ogląda swoje rany. Nie jest zainteresowany jedzeniem, ale Alfred ma dla niego także złe wieści. Joker ponownie uciekł z celi. Batmanowi zostawił na miejscu drobny prezent. Po jego rozpakowaniu okazuje się, że jest to miniatura obrotowych drzwi z wiadomością: „Równie dobrze możesz nie istnieć”.

Bruce zaczyna mieć wątpliwość, co do swojej misji, bo niezależnie od tego co zrobi efekty jego pracy wydają się nic nie zmieniać. Alfred nie zgadza się z jego opinią i radzi mu by nie dopuszczał, by Joker nim zawładnął. Rozmowa bohaterów zostaje przerwana przez dzwoniący czerwonego telefon. Po krótkiej rozmowie Batman zgadza się spotkać z Gordonem.

Na dachu komisariatu James w odpowiedzi na pytanie na temat ucieczek Jokera, stwierdza, że złoczyńcy musi pomagać ktoś z wewnątrz. Oprócz tego Gordon ma coś jeszcze dla Batmana. Okazuje się, że od lat do bohatera Gotham City wysyłane są listy, które do czasu skomputeryzowania systemów policyjnych gromadzone były w archiwach, teraz komisarz postanowił dostarczyć je do odbiorcy.

Przez ostatni rok na próżno było szukać nowych historii z Jokerem, a teraz, kiedy zapowiedziany został powrót złoczyńcy w Batman #13 Snydera, na łamach Legends of the Dark Knight #7 rozpoczyna się kolejna 3-częściowa opowieść z klaunem w roli głównej. Pierwsza część Letters to Batman wyraźnie jednak sygnalizuje, że w odróżnieniu od ostatniej historii tym razem twórcy skoncentrują na Batmanie i jego rozterkach. Liczę, że będzie to opowieść, w której Joker posłuży tylko, jako pewien impuls, który uzmysłowi Batmanowi, że naprawdę robi coś dobrego, o czym pewnie w swoich listach poinformowali go mieszkańcy Gotham. Jednym słowem zapowiada się kolejna dobra historia.

Ocena: 4,5 nietoperka